Το Παρθένο Δάσος της Δράμας
Κόσμημα του Νομού Δράμας είναι το περίφημο Παρθένο Δάσος, το οποίο αποτελεί κυριολεκτικά το άβατο του ναού της δραμινής φύσης. Καταλαμβάνει 5.892 στρέμματα στο βορειότατο άκρο του δήμου. Παρθένο θεωρείται ένα δάσος, που έχει φτάσει στο απώτατο όριο της φυτοκοινωνιολογικής εξέλιξης χωρίς να έχει υποστεί καμία απολύτως ανθρώπινη παρέμβαση. Είναι το μοναδικό παρθένο δάσος σε όλη την ελληνική επικράτεια και το σημαντικότερο του είδους του στην Ευρώπη. Από το 1980 έχει ανακηρυχθεί "Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης" και έκτοτε τελεί υπό καθεστώς ειδικής προστασίας. Η επιστημονική αξία του παρθένου δάσους του Παρανεστίου είναι πραγματικά ανυπολόγιστη και παρουσιάζει πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Το Παρθένο Δάσος είναι τμήμα μιας μεγαλύτερης δασικής ενότητας που είναι γνωστή ως Δάσος του Φρακτού.
Το ευρύτερο δασικό συγκρότημα στο οποίο ανήκει και το «Παρθένο Δάσος Φρακτού» είναι το «Δάσος του Φρακτού». Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία, περιπάτους και ποδηλασία. Διαθέτει ένα καλοσχεδιασμένο δύκτιο μονοπατιών στα οποία πραγματοποιείται ο μαραθώνιος Virgin Trail για αθλητές που διαθέτουν σωματική αντοχή 104 χιλιωμέτρων.
Στις λυόμενες εγκαταστάσεις (Εργοτάξιο) του Φρακτού, επιτρέπεται η δωρεάν διαμονή στον ξενώνα, ο οποίος διαθέτει 18 κρεβάτια σε 4 δωμάτια και η συνετή χρήση των λοιπών εγκαταστάσεων καθώς και η κατασκήνωση μετά από συνεννόηση με το Δασαρχείο Δράμας.
Το παρθένο δάσος Φρακτού είναι μικτό δάσος οξιάς, ελάτης, ερυθρελάτης. Η δομή του χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μικρών και ομοιόμορφων μεγάλων επιφανειών που βρίσκονται σε διαφορετική φάση εξέλιξης, η οποία ονομάζεται κηπευτοειδής. Εκτός από την οξιά, ελάτη, ερυθρελάτη που κυριαρχούν, υπάρχουν και άλλα δασοπονικά είδη, όπως: δασική πεύκη, σημύδα, τρέμουσα λεύκη, σορβιά, ιτιές, σφενδάμι και στο κατώτερο τμήμα του δρυς. Στην ποώδη βλάστηση απαντάται πλήθος κοινών και σπάνιων ειδών.
Το παρθένο δάσος του Φρακτού αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα σε φυσικές και αδιατάρακτες από τον άνθρωπο συνθήκες, όπως επίσης και καταστρέφεται από φυσικά αίτια, όπως είναι η φωτιά από κεραυνούς, επιδημίες που προκαλούνται από έντομα κ.λπ
Το ευρύτερο δασικό συγκρότημα στο οποίο ανήκει και το «Παρθένο Δάσος Φρακτού» είναι το «Δάσος του Φρακτού». Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία, περιπάτους και ποδηλασία. Διαθέτει ένα καλοσχεδιασμένο δύκτιο μονοπατιών στα οποία πραγματοποιείται ο μαραθώνιος Virgin Trail για αθλητές που διαθέτουν σωματική αντοχή 104 χιλιωμέτρων.
Στις λυόμενες εγκαταστάσεις (Εργοτάξιο) του Φρακτού, επιτρέπεται η δωρεάν διαμονή στον ξενώνα, ο οποίος διαθέτει 18 κρεβάτια σε 4 δωμάτια και η συνετή χρήση των λοιπών εγκαταστάσεων καθώς και η κατασκήνωση μετά από συνεννόηση με το Δασαρχείο Δράμας.
Το παρθένο δάσος Φρακτού είναι μικτό δάσος οξιάς, ελάτης, ερυθρελάτης. Η δομή του χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μικρών και ομοιόμορφων μεγάλων επιφανειών που βρίσκονται σε διαφορετική φάση εξέλιξης, η οποία ονομάζεται κηπευτοειδής. Εκτός από την οξιά, ελάτη, ερυθρελάτη που κυριαρχούν, υπάρχουν και άλλα δασοπονικά είδη, όπως: δασική πεύκη, σημύδα, τρέμουσα λεύκη, σορβιά, ιτιές, σφενδάμι και στο κατώτερο τμήμα του δρυς. Στην ποώδη βλάστηση απαντάται πλήθος κοινών και σπάνιων ειδών.
Το παρθένο δάσος του Φρακτού αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα σε φυσικές και αδιατάρακτες από τον άνθρωπο συνθήκες, όπως επίσης και καταστρέφεται από φυσικά αίτια, όπως είναι η φωτιά από κεραυνούς, επιδημίες που προκαλούνται από έντομα κ.λπ
Η πανίδα του Παρθένου δάσους
Η πανίδα του παρθένου δάσους ανεπηρέαστη και αυτή από ανθρωπογενείς επιδράσεις παρουσιάζει μεγάλη ποικιλότητα σε είδη. Από τα σπάνια που μπορούν να αναφερθούν είναι:
Το αγριόγιδο είναι ένα από τα απειλούμενα ζώα της βαλκανικής χερσονήσου. Δεν ανήκει στο ίδιο είδος με το αγριοκάτσικο της Κρήτης. Επίσης το αγριόγιδο δεν διασταυρώνεται με τη γίδα. Ένα από τα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα είναι τα όρθια κέρατα με κυρτές απολήξεις. Το τρίχωμά του σώματός του από καφέ ανοιχτό το καλοκαίρι μετατρέπεται σε σκούρο καφέ το χειμώνα ενώ στο λευκό κεφάλι φέρει δυο σκούρες πλευρικές λωρίδες που εκτείνονται από τα κέρατα ως τα ρουθούνια. Το αγριόγιδο τρέφεται κυρίως με διάφορα ποώδη φυτά αλλά συμπληρωματικά και με φύλλα, κλαδάκια δέντρων και λειχήνες. Ζευγαρώνει τους φθινοπωρινούς μήνες και γεννά ένα -ή σπάνια δύο- μικρά το Μάιο.